Say what!? 27 jaar jong en het lijkt nu al alsof ik al 7 levens heb gehad.

Grote veranderingen in het leven, zoals het verlaten van de beschermde omgeving van school of het starten van een nieuwe carrière, kunnen angstaanjagend zijn. Het is eng om voor een muur van keuzes te staan, wetende dat niemand ons zal vertellen of we de juiste beslissing nemen. Er is geen duidelijk afgebakend pad of recept voor succes. Zelfs uitzoeken hoe en waar te beginnen kan een uitdaging zijn.

Daarom deel ik je wat mij hielp om te navigeren door dit crazy thing dat we leven noemen.

1. Word vrienden met je duiveltje

Als ik iets wil en een paar uren of dagen voordien loop ik ervan weg, dan weet ik inmiddels: HELLO DEVIL!

Op mijn planning staat ‘6 km lopen om 6u ’s morgens’. Het klinkt zo cool als ik het zeg tegen m’n vriend, ‘morgen sta ik vroeg op en ga ik lopen’. Ik sta op en m’n gedachten beginnen te onderhandelen: ‘Ja, maar het regent, het is koud, ik kan het morgen ook doen, …’ Ik ken dat stemmetje ondertussen nu wel al, het is m’n zelf-sabotage stemmetje die komt piepen. Ik glimlach ernaar en verwelkom het. Op sommige dagen is het sterker dan mezelf en blijf ik gewoon lekkerlui liggen, maar damn, de dagen dat ik er niet naar luister voel ik me zo ongelooflijk energiek en kan ik de rest van de dag met een glimlach aan. 

Een ander voorbeeld: Maanden geleden beloofde ik mezelf een 27ste verjaardag in Hawaii’. De mensen die me kennen weten hoe lang Hawaii al bovenaan m’n bucket list staat. Het vliegtuigticket boeken bleef ik maar uitstellen en uitstellen, tot ik er zelf gefrustreerd door werd. Op het moment dat ik wou boeken zei ik zelfs ‘Laat maar, ik ga niet, te veel rompslomp om alles te organiseren.’ BUT GIRL! Het is je droom! Ik moest mezelf even wakkerschudden en wow! Ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Ik heb de meest magische verjaardag meegemaakt.

Ik heb geleerd om m’n duiveltje te verwelkomen en te erkennen dat ie er is, zonder te judgen en dan te kiezen voor de meer empowering gedachte. ‘Ik kan het. I’m meant to do this. I am enough.’ Ik nodig je uit om het ook te proberen. In plaats van ‘m direct weg te wuiven, er eerst even hallo tegen te zeggen en te erkennen dat ie er is. Pas zo is het gemakkelijker om te kiezen voor de meer empowering gedachte en niet je eigen blok aan je been te zijn.

2. Skip dingen die je frustreren

Het grappige is dat het soms moeilijk is om de emotionele navelstreng door te knippen met de dingen die je frustreren. Want geloof me of niet, het is een verslaving om kwaad te zijn op bijvoorbeeld het verkeer, of de afwasberg die zich blijft opstapelen. 

Van de gefrutselde handdoeken in de kast, tot de rijstvellen die al twee jaar in de kast liggen, tot de wekelijkse to-do’s die ik eigenlijk niet wil doen, … Het lijken de kleine dingen, maar ze frustreerden me. Na een zoektocht naar een meer vervullend leven werd het m’n intentie om zowel de grote als de kleine frustratietjes te elimineren uit m’n leven. Soms door ze fysiek weg te smijten, soms door er gewoon over te communiceren en ze te delegeren. 

Het beste resultaat hiervan is dat er zoveel meer ruimte en energie vrijkwam in mijn leven voor meer positieve situaties. Ik heb mezelf uitgedaagd om zoveel mogelijk dingen te doen die me energie geven. Van het perfecte kopje koffie, tot de kleren die me passen en de rollen die ik aannam in m’n business. Het had een hoger bewustzijn en een duidelijke intentie nodig om m’n brein en gedrag aan te passen.

3. Go slow to go fast

Ik las in het boek ‘Breaking the habit of being yourself’ van Dr Joe Dispenza dat te veel druk zorgt voor een trager vermogen. Hij legde het zo uit: Bekijk een elektriciteitsdraad met een beginpunt A en een eindpunt B en stuur er energie door. Hoe dikker de draad, hoe meer energie nodig is om de doorstroming van punt A naar punt B te krijgen. Hoe dunner de draad, hoe vlotter en sneller de doorstroming. Vergelijk nu die draad met stress. Hoe meer stress, hoe trager de energiedoorstroming. Hoe minder stress, hoe sneller energie, creativiteit en flow stroomt. Gemakkelijk gezegd, maar niet zo gemakkelijk gedaan.

Vooraleer ik dit hoorde bleef ik maar gaan gaan gaan. Van de ene to-do naar de andere. Ik liep, en soms nog, mezelf voorbij. Langs de buitenkant kan het wel lijken dat ik al 7 levens gehad heb. Maar voor wie of voor wat wou ik zo snel gaan? Wie probeerde ik iets te bewijzen? De hustle-cultuur had me volledig te pakken. Tot ik besefte dat ik misschien beter meer tijd nam om te rusten en te mediteren. Zo kwam mijn visie snel duidelijker, werd ik creatiever, zag ik het grotere plaatje en verruimde ik mijn denken. Het is iets waar ik me blijvend van bewust wil zijn.

4. Het is oké om je emoties toe te laten

Pfiew! Deze is een moeilijke voor me. Dat kwetsbaar zijn niet zwak is, maar sterk mocht ik leren van de TedTalk & het boek ‘The power of being vulnerable’ van ___ . Die mindset shift was en is zo belangrijk voor iemand die haar emoties nooit echt deelde. Ik ben altijd gekend geweest als ‘het meisje die altijd lacht’, en hoe fijn dat ook is, ik wou soms ook dat mensen wisten hoe ik me echt voelde. Als ik me slecht voelde wou ik het lef hebben om te durven zeggen dat het vandaag wat minder ging met me.

Onlangs sprak ik af met enkele vriendinnen in een leuke bar. Een van de ladies deelde onmiddellijk dat ze de vibe niet voelde in de bar. Ze zei ‘Niet erg! Ik ga naar huis’. En ze vertrok, zonder zich te verantwoorden. Er kwam direct een immens gevoel van respect. Een gevoel van ‘Waw! Zo wil ik ook meer delen wat ik voel.’ De volgende keer dat ik me niet volledig gealligneerd voel daag ik mezelf uit om het te communiceren. 

5. Niet elke persoon is bedoeld om te blijven en dat is oké 

Vroeger voelde ik me zo schuldig wanneer ik iemand weinig aandacht gaf, een echte people pleaser. Tot ik besefte dat ik het eerder doe omdat ik geliefd wil worden. News flash: je wordt geliefd, en je waarde zit niet in een berichtje. Mensen komen en gaan op het perfecte moment dat je ze nodig hebt. Mensen met hoge ambities worden selectiever in de mensen waarmee ze omgaan. Sommige mensen waarvan je denkt dat ze er zijn voor de rest van je leven verdwijnen en dat is oké. 

Bekijk relaties zoals een raket. Een raket vertrekt met onderdelen die de astronaut lanceren en hogerop brengen, daarna vallen er deel per deel stukken weg. Die stukken waren nodig om de raket de ruimte in te krijgen. Later connecteert de raket met een ruimtestation voor nieuwe energie en nieuwe connecties. Hetzelfde met relaties. Ik ben zo nieuwsgierig welke mensen ik me in de toekomst mee zal omringen, terwijl ik zo dankbaar ben voor de mensen die vandaag op m’n pad zijn en in het verleden op m’n pad zijn gekomen. Zonder hen was mijn realiteit volledig anders geweest, niet beter of slechter, gewoon anders. 

Ik kies in de toekomst om dankbaar te zijn voor de mensen die mijn pad kruisen en ik vertrouw dat die er is voor een reden.